Ruim 7000 eilanden!!

En toen was daar ineens de allerlaatste bestemming; de Filipijnen. Hier hebben we de afgelopen 5 weken vertoefd. Dit land telt 7107 eilanden. Uuh tja, welke moet je dan kiezen voor 5 weken?
Voor de 3 weken dat de jongens langs kwamen stond alles redelijk vast. Maar die andere 2 weken konden we zelf ter plekke invullen. Nog even genieten dus van dat impulsieve handelen op het moment zelf, heerlijk! Kijken waar de wind je heen waait. Dat is het mooie van zo’n lange trip, je hebt de tijd, dus je kan alle kanten op.

Op het grootste eiland Luzon, waar ook de hoofdstad Manila ligt, zijn we begonnen. Voordat de jongens hier aankwamen hadden we 6 dagen om ons samen te vermaken. Eén ding was al snel duidelijk; heel snel Manila uit met z’n vieze uitlaatgassen, ladyboys en hoge wolkenkrabbers en de natuur in! Met een 10u durende busrit zijn we direct naar het noorden vertrokken om in de prachtige bergen de rijstvelden, dorpjes en rijstterrassen te bewonderen. En wat een geluk, want er was 1 dorpje waar alle rijstvelden nog felgroen waren. Echt schitterend mooi. Na wat wandelingen door de dorpjes en de rijstterrassen zijn we ook nog wat zuidelijker van Manila gegaan. Hier hebben we vulkaan Taal hebben beklommen (klinkt heftiger dan het is). Het bijzondere is dat het een vulkaan is die in een groot meer ligt en in de vulkaan ligt dan weer een kratermeer. Van bovenaf erg tof om te zien.
De lokale bevolking is heel erg vriendelijk en behulpzaam. Je voelt de Spaanse invloeden goed en het relaxte eilandgevoel voel je overal en dat maakt het sfeertje al snel fijn.

Na deze eerste fijne indruk van de Filipijnen was het tijd om de boys van het vliegveld te halen. Hier hadden we heel erg naar uit gekeken, dus we waren dan ook door het dolle toen ze aan kwamen lopen met hun backpacks.

Vanaf Manila zijn we direct met z’n allen doorgevlogen naar 1 van de mooiste eilanden van de Filipijnen; Palawan.
Hier hebben we geweldige boottochtjes gedaan naar de omliggende eilandjes met bountystrandjes, snorkelspots en lagunes. El Nido en Coron hebben wat ons betreft de mooiste plekjes om eiland te hoppen. Ook al is het hier dan ook het aardig toeristisch, moeder natuur heeft hier zo haar best gedaan dat die toeristen je snel doen vergeten.
Marco en ik hebben in Coron nog wat wrakduiken gemaakt. Heel tof om in een Japans oorlogsschip van 160m lang te duiken. Een beetje spooky idee, maar echt heel vet.
In het superchille plaatsje Port Barton hebben we ook genoten, dit ligt aan een mooie rustige baai. Het leven lijkt hier stil te staan. Omdat er (nog) geen goede geasfalteerde weg naar toe leidt, heb je hier amper toeristen wat heerlijk is.

Vanaf Palawan zijn we naar de meest toeristische plek van de Filipijnen gevlogen; Boracay.
Tja Boracay wat zullen we ervan zeggen.... het heeft een geweldig kilometers lang mooi wit zandstrand met turquoise zeewater. En gelukkig is het op het noordelijkste punt nog redelijk rustig. Verder is Boracay afgeladen met vakantie vierende Koreanen, Chinezen, Japanners en locals die hun paar vrije dagen daar feestend doorbrengen. Wij voelden ons echt buitenstaanders als westerse blanken.
Maar onze ruime luxe villa met prachtig uitzicht maakte veel goed en we hebben ons natuurlijk prima vermaakt met elkaar. Lekkere masssages laten doen, beetje eten en drinken, daar zijn we wel goed in. Zelfs meegedaan aan een kroegentocht met 50 Aziaten. Na wat borreltjes, kwamen we los en hadden we toch wel een hilarische avond met deze mensen. Want ze zijn natuurlijk allemaal supervriendelijk! En dan hossen met Koreanen op Crocs en Adidas-badslippers is toch wel leuk.

De volgende stop was het eiland Bohol, dit eiland staat bekend om de Chocolate Hills en de spookdiertjes. Helaas regende het de dag dat we deze dingen hebben bezocht. Er raasde een tropische storm in de Filipijnen waar we dus het slechte weer van hadden. Ferry’s en vluchten werden geannuleerd, maar gelukkig viel het weer bij ons mee in vergelijking met andere plekken waar zelfs doden zijn gevallen.
Weer of geen weer, gelukkig lieten de megagrote zeeschildpadden zich gewoon van dichtbij bekijken langs de kust van Bohol. Het blijven geweldig mooie beesten en ze vervelen nooit!

Van Bohol zijn we naar Cebu gegaan met de ferry. Hier zijn we naar het kustplaatsje Moalboal gegaan wat bekend staat om een megagrote school sardines die op 20m van het strand leeft. Geweldig om hier door heen te snorkelen en duiken. Je raakt dan echt gedesoriënteerd omdat ze echt met duizenden om je heen zijn.
In de bergen van Cebu heb je een rivier die door een prachtige canyon kronkelt en in de Kawasan Falls naar beneden stort. Hier zijn we met helmen en zwemvesten een paar kilometer doorheen gesprongen en gezwommen. Dit was echt heerlijk om te doen. Lekker ravotten als een klein kind!

Na afscheid te hebben genomen van de jongens, hebben Marco en ik onze weg verder vervolgd naar het eilandje Negros. Helaas kwam er weer een tropische storm langs en zaten we vast op het eiland omdat er geen ferry’s en vluchten gingen. Apo Island om te duiken en het eiland Siquijor hebben we hierdoor helaas moeten skippen (goede reden om terug te gaan). Daarom hebben we ter plekke wat duiken vanaf de kant bij het plaatsje Dauin gemaakt. En dit viel niet tegen; zeepaardjes gezien en de prachtige wonder octopus.

Zodra de ferry’s weer gingen zijn we zo snel als we konden weer terug naar Cebu gegaan en vanaf daar door naar het eiland Malapascua. Vlakbij dit eiland laten elke ochtend een aantal voshaaien zich zien. Deze prachtige beesten leven op 200-300m diepte, maar komen zich elke ochtend tussen 5:00u en 7:00u schoon laten maken door kleine visjes die op 30m diepte leven. We hadden het geluk dat 5 voshaaien op 2 meter afstand van ons rondcirkelden om zich schoon te laten maken. Een geweldige ervaring om deze mooie beesten zo van dichtbij te zien.

Op dit moment komen we net terug van het eiland Bantayan waar we nog even genoten hebben van prachtige strandjes en het relaxte lokale leven voor de laatste dagen! Marco heeft hier impulsief nog even een skydive gedaan, wat een mooie afsluiter was!
Morgen zijn we nog een dagje in Kuala Lumpur. De stad waar de reis 5,5 maand geleden begon. In de uurtjes dat we daar zijn, zullen we onze zintuigen nog even op volle toeren laten werken :-)