Hello mister & bule, bule!
Door: Willemijn Tanis
Blijf op de hoogte en volg Willemijn
16 Augustus 2017 | Indonesië, Makassar
Oh wat is het toch weer heerlijk om op Indonesië te zijn!
Dit is en blijft echt m'n favoriete land in Zuidoost Azië. Het is nu de 4e keer dat ik er kom en het voelt gewoon al een beetje als thuiskomen ;-)
De mensen lachen altijd vriendelijk naar je en als ze weten dat je uit Belenda (Nederland in het Bahasa) komt, dan lachen ze nog vriendelijker.
Het land heeft zo'n prachtige natuur, diversiteit en heerlijk spotgoedkoop eten! En met de miljoenen rupphias op zoek, voel je je rijk! Ja I love it!
En wat ben ik blij dat we hier nog ruim een weekje zijn en over 2 maanden weer terug komen. En jawel, dan gaan we naar Papua, het meest onontdekte stukje, dus dat belooft ook heel veel goeds.
In Singapore hadden we besloten om naar Sulawesi te gaan. Het bizar gevormde oppervlak zorgt er alleen al voor dat je nieuwsgierig wordt naar dit stukje land. Het is wel zo dat het toerisme hier nog in de kinderschoenen staat, hierdoor ben je dus wel genoodzaakt om lange reisafstanden af te leggen. Want tussen de 'highlights' zijn weinig tot geen voorzieningen voor toeristen. En gezien we niks willen missen van de mooie natuur, willen we niet vliegen. Dus ja, dan zit je soms 12u in de bus, op een ferry of in een auto. Maar dat is helemaal niet erg, want overal lachen en zwaaien de mensen naar je. Lachend hoor je bule, bule (wat toerist betekent) of Hello mister (zowel tegen Marco als tegen mij roepen ze dit). En als we ergens uitstappen of zijn, wil iedereen op de foto met ons, van de lokale priester tot politieagent, het maakt niet uit. Soms vormt er gewoon een rij voor een foto, wat best een beetje vermoeiend is.
In het noorden zijn we begonnen in het bergplaatsje Tomohon, omringd door vulkanen. Vulkaan Lokon hebben we met een gids beklommen. Prachtige hike met hele mooie uitzichten. Hier merk je dat er weinig toeristen zijn op Sulawesi, op dit soort vulkanen op Java, Bali of Lombok staan er op je foto nog honderden andere toeristen en hier sta je in totaal met 6 personen op de rand. Heerlijk! Ons hotel stond naast de beroemde lokale markt in Tomohon, waar ze honden, katten, slangen, vleermuizen en ratten verkopen. En het meest erge is, dat ze de honden daar ter plekke doodknuppelen, dan met een gasbrander verbranden en verkopen. Hét bewijs van vers hondenvlees voor vele locals. Wij zijn er met een boog omheen gelopen. 3 jaar geleden ben ik hier jankend weggelopen. Gelukkig is het de enige plek in Indonesië waar dit zo openbaar gebeurd en verkocht wordt. Tja, respect voor de cultuur hier, wij zijn immers te gast.
Met een 12u durende nachtferry, die echt bizar smerig was, zijn we naar de Togian Islands gegaan. We kwamen een Nederlander tegen die 3 maanden geleden een resort begonnen is, 5 bungalows waren af en hij nodigde ons uit als 1 van z'n eerste gasten. Erg leuk om te zien hoe dat allemaal gestart is en hoe het er aan toe gaat. En je snapt dat dat het een wereld van verschil is met Nederland. De eilanden waren paradijselijk, dus wat deden we hier? Snorkelen, duiken en in een kwallenmeer van 33 graden springen en met tientallen kwallen spelen, supergrappig!
Hierna is onze rit verder gegaan naar de Tana Toraja regio. Dit is het meest toeristische gebied van Sulawesi, door de bijzondere dodencultuur die heer heerst. In de maanden juli en augustus worden hier veel begrafenissen gehouden en dat is een hele bijzondere gebeurtenis. Het is een week lang durend feest met allerlei verschillende ceremonies. De Toraja's geloven in een 2e leven, genaamd Puya, wat prachtig moet zijn. Aan zo'n begrafenis wordt ontzettend veel geld uitgegeven, hier wordt het hele jaar of soms jaren voor gespaard. En jawel, de doden worden dan ook gewoon bij de familie in huis bewaard tot er genoeg gerouwd en geld is. Ik vind het wel wat hebben, een dode bij je houden tot je uitgerouwd bent. Tijdens de begrafenissen worden buffels en varkens levend onthoofd/geslacht. Dit stukje wilden wij niet zien. De onthoofde dieren levenloos te zien liggen, vonden we meer dan genoeg. Des te rijker de familie des te meer varkens en buffels er gekocht en dus geslacht worden. Wij waren op een begrafenis van een dokter, dus een rijke familie. Er werden in deze week wel 24 buffels geslacht! Iedereen is welkom op zo'n begrafenis en er is meer dan genoeg eten en drank voor alle aanwezigen en er worden traditionele dansen uitgevoerd. Diegene met echt veel geld kunnen een plekje in een hangend graf kopen, aan een van de steile rotsen in de regio. Ook dit soort grotten en rotsen hebben we bezocht, dit was erg bijzonder. Overal steken grafkisten uit en er liggen schedels en beenderen op de grond.
Na Tana Toraja twijfelden we waar we als laatste op Sulawesi heen wilden gaan. Uiteindelijk werden we gelokt door de woorden Jacques Cousteau en koraalriffen in de Lonely Planet. Bestemming bekend: Wakatobi eilanden. Stiekem hadden we wel kunnen voorspellen dat het er misschien een beetje verlaten en onontdekt was, doordat er maar een paar mini vliegtuigjes per week naar toe gaan, er eigenlijk amper hotels te vinden waren. Maar ja, die impulsiviteit he, binnen een uur hadden we vluchten geboekt.
Tja Wakatobi, prachtig, echt een paradijs, alleen uitgestorven en lastig dingen te regelen.
Duiken? Er is geen duikgids.....
Do you speak Bahasa? No..... En dan is het een kwestie van handen en voeten werk.
Dolfijnen spotten? Leuk. I have a boat, I come pick you up. Na 3u nog geen boot....
Terugvlucht, oh your flight was 5 hours ago....
En dat in combi met veel grijze wolken en beetje miezer deze dagen, maakte Wakatobi een beetje een domper, maar goed, leuke ervaring! En echt heel veel roggen en haaien gezien onderwater!
Straks vliegen we naar het drukke en toeristische Bali waar Wim en Nimmi op ons wachtten.
Foto's volgen snel op FB.
Dikke kussss
Dit is en blijft echt m'n favoriete land in Zuidoost Azië. Het is nu de 4e keer dat ik er kom en het voelt gewoon al een beetje als thuiskomen ;-)
De mensen lachen altijd vriendelijk naar je en als ze weten dat je uit Belenda (Nederland in het Bahasa) komt, dan lachen ze nog vriendelijker.
Het land heeft zo'n prachtige natuur, diversiteit en heerlijk spotgoedkoop eten! En met de miljoenen rupphias op zoek, voel je je rijk! Ja I love it!
En wat ben ik blij dat we hier nog ruim een weekje zijn en over 2 maanden weer terug komen. En jawel, dan gaan we naar Papua, het meest onontdekte stukje, dus dat belooft ook heel veel goeds.
In Singapore hadden we besloten om naar Sulawesi te gaan. Het bizar gevormde oppervlak zorgt er alleen al voor dat je nieuwsgierig wordt naar dit stukje land. Het is wel zo dat het toerisme hier nog in de kinderschoenen staat, hierdoor ben je dus wel genoodzaakt om lange reisafstanden af te leggen. Want tussen de 'highlights' zijn weinig tot geen voorzieningen voor toeristen. En gezien we niks willen missen van de mooie natuur, willen we niet vliegen. Dus ja, dan zit je soms 12u in de bus, op een ferry of in een auto. Maar dat is helemaal niet erg, want overal lachen en zwaaien de mensen naar je. Lachend hoor je bule, bule (wat toerist betekent) of Hello mister (zowel tegen Marco als tegen mij roepen ze dit). En als we ergens uitstappen of zijn, wil iedereen op de foto met ons, van de lokale priester tot politieagent, het maakt niet uit. Soms vormt er gewoon een rij voor een foto, wat best een beetje vermoeiend is.
In het noorden zijn we begonnen in het bergplaatsje Tomohon, omringd door vulkanen. Vulkaan Lokon hebben we met een gids beklommen. Prachtige hike met hele mooie uitzichten. Hier merk je dat er weinig toeristen zijn op Sulawesi, op dit soort vulkanen op Java, Bali of Lombok staan er op je foto nog honderden andere toeristen en hier sta je in totaal met 6 personen op de rand. Heerlijk! Ons hotel stond naast de beroemde lokale markt in Tomohon, waar ze honden, katten, slangen, vleermuizen en ratten verkopen. En het meest erge is, dat ze de honden daar ter plekke doodknuppelen, dan met een gasbrander verbranden en verkopen. Hét bewijs van vers hondenvlees voor vele locals. Wij zijn er met een boog omheen gelopen. 3 jaar geleden ben ik hier jankend weggelopen. Gelukkig is het de enige plek in Indonesië waar dit zo openbaar gebeurd en verkocht wordt. Tja, respect voor de cultuur hier, wij zijn immers te gast.
Met een 12u durende nachtferry, die echt bizar smerig was, zijn we naar de Togian Islands gegaan. We kwamen een Nederlander tegen die 3 maanden geleden een resort begonnen is, 5 bungalows waren af en hij nodigde ons uit als 1 van z'n eerste gasten. Erg leuk om te zien hoe dat allemaal gestart is en hoe het er aan toe gaat. En je snapt dat dat het een wereld van verschil is met Nederland. De eilanden waren paradijselijk, dus wat deden we hier? Snorkelen, duiken en in een kwallenmeer van 33 graden springen en met tientallen kwallen spelen, supergrappig!
Hierna is onze rit verder gegaan naar de Tana Toraja regio. Dit is het meest toeristische gebied van Sulawesi, door de bijzondere dodencultuur die heer heerst. In de maanden juli en augustus worden hier veel begrafenissen gehouden en dat is een hele bijzondere gebeurtenis. Het is een week lang durend feest met allerlei verschillende ceremonies. De Toraja's geloven in een 2e leven, genaamd Puya, wat prachtig moet zijn. Aan zo'n begrafenis wordt ontzettend veel geld uitgegeven, hier wordt het hele jaar of soms jaren voor gespaard. En jawel, de doden worden dan ook gewoon bij de familie in huis bewaard tot er genoeg gerouwd en geld is. Ik vind het wel wat hebben, een dode bij je houden tot je uitgerouwd bent. Tijdens de begrafenissen worden buffels en varkens levend onthoofd/geslacht. Dit stukje wilden wij niet zien. De onthoofde dieren levenloos te zien liggen, vonden we meer dan genoeg. Des te rijker de familie des te meer varkens en buffels er gekocht en dus geslacht worden. Wij waren op een begrafenis van een dokter, dus een rijke familie. Er werden in deze week wel 24 buffels geslacht! Iedereen is welkom op zo'n begrafenis en er is meer dan genoeg eten en drank voor alle aanwezigen en er worden traditionele dansen uitgevoerd. Diegene met echt veel geld kunnen een plekje in een hangend graf kopen, aan een van de steile rotsen in de regio. Ook dit soort grotten en rotsen hebben we bezocht, dit was erg bijzonder. Overal steken grafkisten uit en er liggen schedels en beenderen op de grond.
Na Tana Toraja twijfelden we waar we als laatste op Sulawesi heen wilden gaan. Uiteindelijk werden we gelokt door de woorden Jacques Cousteau en koraalriffen in de Lonely Planet. Bestemming bekend: Wakatobi eilanden. Stiekem hadden we wel kunnen voorspellen dat het er misschien een beetje verlaten en onontdekt was, doordat er maar een paar mini vliegtuigjes per week naar toe gaan, er eigenlijk amper hotels te vinden waren. Maar ja, die impulsiviteit he, binnen een uur hadden we vluchten geboekt.
Tja Wakatobi, prachtig, echt een paradijs, alleen uitgestorven en lastig dingen te regelen.
Duiken? Er is geen duikgids.....
Do you speak Bahasa? No..... En dan is het een kwestie van handen en voeten werk.
Dolfijnen spotten? Leuk. I have a boat, I come pick you up. Na 3u nog geen boot....
Terugvlucht, oh your flight was 5 hours ago....
En dat in combi met veel grijze wolken en beetje miezer deze dagen, maakte Wakatobi een beetje een domper, maar goed, leuke ervaring! En echt heel veel roggen en haaien gezien onderwater!
Straks vliegen we naar het drukke en toeristische Bali waar Wim en Nimmi op ons wachtten.
Foto's volgen snel op FB.
Dikke kussss
-
16 Augustus 2017 - 06:44
Inez:
Wat leuk om je verslag weer te lezen! Ik zie jullie al helemaal gaan en genieten. Vororal van die kwallen. Echt jou ding!
En de foto's zo gaaf!
Veel plezier in Bali, lekker effe genieten van de luxe om jullie heen. Have fun! Kus en knuf.
-
16 Augustus 2017 - 07:54
Joop Anja Jelle Mara & Nienke :
Hoi Willemijn & Marco,
Wat gaaf om jullie verhalen te lezen !
Geniet van alle bijzondere momenten !
Veel plezier !!
-
16 Augustus 2017 - 08:02
Fia En Henk:
Weer een mooi verslag wij genieten mee.
Henk
-
16 Augustus 2017 - 08:03
Iris:
Wat gaaf willemijn.
Jullie genieten volgens mij enorm.
Veel plezier
Kijk weer uit naar het volgende verslag en foto.s
X iris -
16 Augustus 2017 - 08:03
Mirabella:
Wauw wat een mooi geschreven reisverslag, alsof we er bij zijn. Geniet van Bali en alle andere mooie avonturen. -
16 Augustus 2017 - 08:39
Andrea:
Wat heb je weer een tof verslag geschreven! T klinkt allemaal fantastisch en jullie zijn helemaal in jullie elementje! En als er kwallen zijn dan kan het niet missen dat er een paar door de lucht zijn gevlogen... hahaha!
Veel plezier nog! Liefs -
16 Augustus 2017 - 08:40
Jan:
Zeer leuk geschreven! Jullie hebben het zo te lezen super naar je zin! Geniet er van! -
16 Augustus 2017 - 09:10
Petra Van Damme:
Wat een avonturen weer......... heerlijk. Geniet!
-
16 Augustus 2017 - 10:16
Els:
wat een feest weer dit te lezen!!dikke knufffff els
-
16 Augustus 2017 - 14:25
Desiree:
Ik wacht op je in Lovina!!! -
16 Augustus 2017 - 22:49
Marielle Klepper (Ilan En Nika):
Wat leuk om jullie reis mee te lezen! Wat een super reis maken jullie! Lekker genieten van die mooie momenten!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
